Η Μελίτα Χισκάκη για την Παιδεία : H 5η Οκτωβρίου και η χώρα μας αποδίδει «φόρο τιμής» στην ιδιωτική εκπαίδευση ή παραπαιδεία

Παγκόσμια ημέρα των εκπαιδευτικών η 5η Οκτωβρίου και η χώρα μας αποδίδει «φόρο τιμής» στην ιδιωτική εκπαίδευση ή παραπαιδεία όπως ήταν γνωστή παλαιότερα, την ώρα που η δημόσια εκπαίδευση αποτελεί συνταγματικό πρωτεύον κοινωνικό αγαθό. Φόρο στην προστιθέμενη αμφισβητούμενη από όλους, αξία της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης, που καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε. Και γιατί όλοι: Γιατί ποιος είναι αυτός που πιστεύει ότι το παιδί του στο τέλος της βασικής εκπαίδευσης

(Γ γυμνασίου) και αφού έχουν περάσει 6 χρόνια εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας, θα μπορέσει χωρίς φροντιστήριο, να πάρει κάποιο πιστοποιητικό γλωσσομάθειας; Δε συζητάμε καν για τη δεύτερη γλώσσα. 

Πόσες είναι άραγε οι περιπτώσεις των μαθητών που περνούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς φροντιστήριο; Οι ελάχιστες εξαιρέσεις που όντως υπάρχουν, γίνονται πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες και σε λίγα χρόνια θα γράφονται στο βιβλίο Γκίνες. 

Ποιος πιστεύει ότι ο χρόνος των παιδιών που δαπανείτε στη δημόσια εκπαίδευση, είναι ο πραγματικός χρόνος μάθησης και κάθε τι επιπλέον είναι περιττό; 

Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσες φορές πρέπει να πληρώσουμε για τα ίδια πράγματα και πού τελικά πηγαίνουν αυτά τα λεφτά. Μου λέτε πλήρωσε μέσω των φόρων σου, την εκπαίδευση για να μπορεί το παιδί σου να την έχει δωρεάν. Δεν εξετάζω το οξύμωρο του σχήματος γιατί όντως υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που δεν έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει σε φόρους αλλά ασφαλώς έχει το δικαίωμα να απολαμβάνει την ίδια εκπαίδευση με το δικό μου παιδί. Μου λέτε επίσης πλήρωσε τα φροντιστήρια γιατί το σύστημα αδυνατεί να σου προσφέρει την εκπαίδευση που το παιδί σου χρειάζεται. Τώρα μου λέτε πλήρωσε και φόρο στην προστιθέμενη αξία που σου προσφέρει η ιδιωτική παροχή υπηρεσιών. Πόσο λογικό το βλέπετε κύριοι της εξουσίας όλο αυτό; 

Και πριν προλάβετε να βγάλετε συμπεράσματα του τύπου: «Για όλα φταίνε οι εκπαιδευτικοί» και «γιατί να τους πληρώνουμε, έστω και με μειωμένο μισθό, όταν δε δουλεύουν», σκεφτείτε ότι μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι στον ιδιωτικό τομέα παρήγαγαν έργο με πολύ χαμηλότερες ανταμοιβές στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, γιατί απλά είχαν την εποπτεία του εργοδότη τους και κρίνονταν καθημερινά για το αποτέλεσμα της δουλειάς τους. Αξιολόγηση λοιπόν είναι η λύση, σκληρή και αδιάβλητη και όχι μείωση μισθών ή γενικότερες περικοπές στις αμοιβές των εκπαιδευτικών. Καλά αμειβόμενοι εκπαιδευτικοί που θα παράγουν όμως έργο γιατί σίγουρα μπορούν.

Πόσες είναι άραγε οι περιπτώσεις των μαθητών που περνούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς φροντιστήριο; Οι ελάχιστες εξαιρέσεις που όντως υπάρχουν, γίνονται πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες και σε λίγα χρόνια θα γράφονται στο βιβλίο Γκίνες. Ποιος πιστεύει ότι ο χρόνος των παιδιών που δαπανείτε στη δημόσια εκπαίδευση, είναι ο πραγματικός χρόνος μάθησης και κάθε τι επιπλέον είναι περιττό; Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσες φορές πρέπει να πληρώσουμε για τα ίδια πράγματα και πού τελικά πηγαίνουν αυτά τα λεφτά. Μου λέτε πλήρωσε μέσω των φόρων σου, την εκπαίδευση για να μπορεί το παιδί σου να την έχει δωρεάν. Δεν εξετάζω το οξύμωρο του σχήματος γιατί όντως υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που δεν έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει σε φόρους αλλά ασφαλώς έχει το δικαίωμα να απολαμβάνει την ίδια εκπαίδευση με το δικό μου παιδί. Μου λέτε επίσης πλήρωσε τα φροντιστήρια γιατί το σύστημα αδυνατεί να σου προσφέρει την εκπαίδευση που το παιδί σου χρειάζεται. Τώρα μου λέτε πλήρωσε και φόρο στην προστιθέμενη αξία που σου προσφέρει η ιδιωτική παροχή υπηρεσιών. Πόσο λογικό το βλέπετε κύριοι της εξουσίας όλο αυτό; Και πριν προλάβετε να βγάλετε συμπεράσματα του τύπου: «Για όλα φταίνε οι εκπαιδευτικοί» και «γιατί να τους πληρώνουμε, έστω και με μειωμένο μισθό, όταν δε δουλεύουν», σκεφτείτε ότι μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι στον ιδιωτικό τομέα παρήγαγαν έργο με πολύ χαμηλότερες ανταμοιβές στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, γιατί απλά είχαν την εποπτεία του εργοδότη τους και κρίνονταν καθημερινά για το αποτέλεσμα της δουλειάς τους. Αξιολόγηση λοιπόν είναι η λύση, σκληρή και αδιάβλητη και όχι μείωση μισθών ή γενικότερες περικοπές στις αμοιβές των εκπαιδευτικών. Καλά αμειβόμενοι εκπαιδευτικοί που θα παράγουν όμως έργο γιατί σίγουρα μπορούν.