Ανδρέας Μπούκας : Καθοριστική η συμβολή Ελλήνων στην έκβαση το 1ουΠ.Π.

Στη διάρκεια του 1ουΠ.Π. το μέτωπο της Μακεδονίας, και κατ’ επέκταση το Β. Ανατολικό μέτωπο, ήταν πάνω από 350 χιλιόμετρα και μάχες διεξήχθησαν σ΄όλο του το μήκος.

Η Θεσσαλονίκη αποτέλεσε το κέντρο αποβίβασης συμμαχικών στρατευμάτων, που στη συνέχεια έπαιρναν φύλλο πορείας για τα πεδία των μαχών.

Φυσικά ορισμένα σημεία του μετώπου ήταν στρατηγικής και καθοριστικής σημασίας για την έκβαση του 1ουΠ. Πολέμου, όπως αυτό στο Βόρα.

Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις διακρίθηκαν σε πολλές περιπτώσεις και μάχες. Πιο γνωστή είναι η νικηφόρος μάχη του Σκρά που έγινε το Μάϊο του 1918 με συμμετοχή ελληνικών μεραρχιών. Αλλά δεν ήταν η μόνη.

Το Σεπτέμβρη του 1918, στο μέτωπο του Βόρα δρούσε -ως Συνταγματάρχης τότε- ο Παναγιώτης Γαργαλίδης.

Υπο τη διοίκησή του το 35οΣύνταγμα πεζικού της 4ης Μεραρχίας,κατόρθωσε να προελάσει κατά των Γερμανοβουλγάρων και να καταλάβει την στρατηγικής σημασίας κορυφή του Βέτερνικ. Η ενέργειά του κι επιτυχία του ελληνικού στρατού συντέλεσε στην κατάρρευση όλου Μακεδονικού μετώπου.

Γι’ αυτό ο Π. Γαργαλίδης παρασημοφορήθηκε αμέσως στο πεδίο της μάχης απ’ τον Γάλλο διοικητή του Μακεδονικού μετώπου Ντ΄ Άνσέλμ με τον Γαλλικό πολεμικό Σταυρό. Μερικές μέρες αργότερα παρασημοφορήθηκε και από το Γάλλο Αρχιστράτηγο της στρατιάς της Ανατολής Ντε Σπεραί με το ανώτατο Γαλλικό Παράσημο της Λεγεώνας της τιμής.

Πριν βγεί ο Σεπτέμβρης του 1918 ο 1ος Π.Π. στη Μακεδονία είχε τελειώσει. Τα συμμαχικά στρατεύματα παρήλασαν θριαμβευτικά στη Θεσσαλονίκη.

Γαλλική επετειακή έκδοση γραμματοσήμου (με σφραγίδα πρώτης μέρας κυκλοφορίας) για τα 50 χρόνια από τη νίκη και λήξη των εχθροπραξιών στο μέτωπο της Μακεδονίας (από ΙΣ).

Γαλλική επετειακή έκδοση γραμματοσήμου (με σφραγίδα πρώτης μέρας κυκλοφορίας) για τα 50 χρόνια από τη νίκη και λήξη των εχθροπραξιών στο μέτωπο της Μακεδονίας (από ΙΣ).

Φυσικά οι Γάλλοι στη διάρκεια των χρόνων που πέρασαν, τίμησαν την ιστορική μνήμη και τη σημασία του μετώπου της Μακεδονίας. Τίμησαν ποικιλοτρόπως τη μνήμη των ηρώων τους αλλά και των πεσόντων τους. Υπήρχε κάποτε κι ανάγλυφο μνημείο (από χαλκό ή μπρούτζο) στο Ντομπροπόλιε που άγνωστοι κατέστρεψαν...

Απο ελληνκής πλευράς τα γεγονότα, με 2-3 εξαιρέσεις τοπικού χαρακτήρα, «ξεχάστηκαν». Θες η άγνοια, θες η λήθη, θες οι παλαιότερες και νεότερες πολιτικές σκοπιμότητες...

Γενονός είναι πως η Ελλάδα κι οι Έλληνες όχι μόνο «ξέχασαν» το τι διαδραματήστηκε στη Μακεδονία αλλά δεν διατήρησαν τις σχέσεις όπως θα έπρεπε με τους τότε συμμάχους τους, δεν τίμησαν τους χιλιάδες αθώους νεκρούς των δύο πλευρών αλλά και διέγραψαν ουσιαστικά από την συλλογική μνήμη τους ήρωες που συνέβαλλαν καθοριστικά στη συμμαχική νίκη και την έκβαση του 1ουΠ. Πολέμου.

Η Ελλάδα -αν κι άργησε (ουδέτερη στην αρχή) να πάρει το μέρος των συμμάχων - ήταν απ’ τους κερδισμένους του πολέμου.

Τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, απ’ τις Πρέσπες ως και τη Θράκη ορίστηκαν τότε και παραμένουν έτσι ως σήμερα.

Ανδρέας Μπούκας