Κάθε παρέμβαση που αλλάζει την συνηθισμένη κανονικότητα και την ρουτίνα μέσα στην πόλη, ακόμη και όταν διορθώνει σαφέστατα λάθη, προκαλεί αντιδράσεις.
Ιδιαίτερα οι παρεμβάσεις που έχουν σχέση με την κυκλοφορία των αυτοκινήτων απαιτούν προσοχή και προϋποθέτουν σοβαρή και επιστημονική μελέτη.
Οι πεζοδρομήσεις οδών προκαλούν αμέσως προβλήματα αφού αλλάζουν άμεσα την καθημερινότητα και προϋπόθεση επιτυχίας τους είναι οι μελετημένες πριν την εφαρμογή του μέτρου εναλλακτικές. Τουλάχιστον όσον αφορά την στάθμευση των κατοίκων, την τροφοδοσία των καταστημάτων, την διέλευση ασθενοφόρων, πυροσβεστικών κλπ.
Η πόλη της Αριδαίας, μικρού μεγέθους πόλη, είναι δύσκολη πόλη. Κουραστική θα έλεγα. Δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις ούτε πεζός, ούτε με ποδήλατο, ούτε με αυτοκίνητο. Πεζοδρόμια στενά, κατειλημμένα και ανισόπεδα. Διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα σε δρόμους-άξονες, ανενόχλητα. Αυτονόητη η απουσία ποδηλατοδρόμων. Τυπικό παράδειγμα Ελληνικής επαρχιακής πόλης με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια η κυριαρχία του αυτοκινήτου στις πόλεις ήταν ολοκληρωτική. Το αυτοκίνητο αποτελούσε το όνειρο κάθε Έλληνα. Και κάθε Έλληνας προσπαθούσε να ζήσει το όνειρό του και μια και δυο και τρεις φορές. Και γέμισαν οι πόλεις αυτοκίνητα. Δεν έμεινε χώρος για πεζούς, ποδηλάτες και άτομα με κινητικά κ.α. προβλήματα γιατί δεν φτάνει. Ήρθε ο κόμπος στο χτένι. Άμεση ανάγκη για μέτρα.
Τα λάθη όμως που έγιναν με την ανεξέλεγκτη χρήση του αυτοκινήτου, υπάρχει ο κίνδυνος να επαναληφθούν από την άλλη πλευρά.
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Δεν λύνονται σοβαρά προβλήματα με εμπνεύσεις της στιγμής ούτε με υλοποίηση του ονείρου που είδε το βράδυ ο άρχων. Μελέτες χρειάζονται! Επίκαιρες και όχι εικοσαετίας από αραχνιασμένα συρτάρια. Με καταγραφή υφιστάμενων προβλημάτων, εντοπισμό γενομένων σφαλμάτων και το κυριότερο με αποδοχή κατόπιν ενημέρωσης. Με προοπτική δηλαδή!
Δεν γνωρίζω αν η επιχειρούμενη πεζοδρόμηση στην Αριδαία είναι μόνιμη ή η αίσθηση προσωρινότητας που δείχνει λειτουργεί ως νέου τύπου διαβούλευση, τα συμπεράσματα της οποίας θα ληφθούν υπ’ όψιν της δημοτικής αρχής για τις τελικές αποφάσεις.
Αν είναι μόνιμη πρέπει να φαίνεται και μόνιμη. Ίσως η αποξήλωση των κολονωνακίων στα πεζοδρόμια που δεν είχαν νόημα ακόμη και πριν την πεζοδρόμηση και η οπτική ενοποίηση όλου του πλάτους του δρόμου, ίσως η αντικατάσταση των παλιών σκουριασμένων πινακίδων και των εμποδίων πρόσβασης αυτοκινήτων στην αρχή των πεζοδρόμων να μετρούσε θετικά στην αποδοχή της πεζοδρόμησης από τους πολίτες.
Αν η πεζοδρόμηση αποτελεί κομμάτι ενός ολοκληρωμένου σχεδίου διευθέτησης του κυκλοφοριακού στην πόλη, τότε πρέπει να ακολουθήσουν και άλλες παρεμβάσεις που να αμβλύνουν τα όσα προβλήματα δημιούργησαν οι πεζοδρομήσεις. Θα αναφέρω κάποιες που θεωρώ απαραίτητες και αυτονόητες.
1. Σαφή οριοθέτηση των λωρίδων κυκλοφορίας-στροφής στη διασταύρωση της Ταγμ. Χαϊλη και Λεωφ. Ξενιτίδη εμπρός της Εθνικής Τράπεζας.
2. Κατάργηση της μονοδρόμησης του τμήματος των 30μ. της Αθανασίου Διάκου στη συμβολή της με την Ταγμ. Χαίλη (Πίσω από το τριγωνικό παρκάκι και το περίπτερο) που στην πράξη κόβει την πόλη στα δύο. Η Αθανασίου Διάκου είναι ο μοναδικός δρόμος που διασχίζει όλη την πόλη στον άξονα Ανατολής –Δύσης και φέρει το μεγαλύτερο βάρος της κυκλοφορίας από Εξαπλάτανο προς Τσάκους-Λουτρά σε συνδιασμό με την αυξημένη εμπορικότητα της. Η εκ περιτροπής στάθμευση στην Αθανασίου Διάκου θα βοηθούσε επίσης σε συνδιασμό με μόνιμα μέτρα που αποτρέπουν το διπλοπαρκάρισμα (κολωνάκια στο μέσον της οδού-παράδειγμα Μπότσαρη και Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη).
3. Η Κύπρου είναι ο πιο φαρδύς δρόμος της Αριδαίας στην κατεύθυνση Βορά-Νότου αλλά ούτως άλλως στενεύει μετά την πλατεία στο σημείο που ρυμοτομείται το παλιό Δημαρχείο. Κτίριο χωρίς μορφολογική ταυτότητα και ιδιαίτερη αισθητική, παμπάλαιο και σε καμιά περίπτωση αναντικατάστατο. Ιδιαίτερα αισθητό βέβαια λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης που προκαλεί. Ο νοών νοείτω!
4. Αντίστοιχη με την διασταύρωση της Εθνικής Τράπεζας σήμανση και διαγράμμιση της ανατολικής Περιφερειακής οδού στη συμβολή της με την επαρχιακή οδό προς Εξαπλάτανο και της διασταύρωσης της Κύπρου με την Καπετά Γαρέφη στη έξοδο προς Σωσάνδρα.
5. Αποτροπή των τράνζιτ διερχομένων οχημάτων να διέρχονται μέσα από την πόλη και χρήση των περιφερειακών οδών.
6. Δημιουργία χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων σε δημοτικούς χώρους στις εισόδους της πόλης και εντός.
Δεν είμαι ειδικός ώστε να προτείνω εξειδικευμένα μέτρα και δεν προτείνω. Αυτά είναι προϊόντα μελετών από ειδικούς.
Προτείνω μόνο αυτές τις απλές παρεμβάσεις που η αναγκαιότητα τους κουβεντιάζεται καθημερινά στα καφενεία και στις πλατείες και είναι αυτό που λένε «όσα ξέρει ο κόσμος όλος δεν τα ξέρει ο νοικοκύρης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου