«Όχι στο τέλος της παράδοσης! Ναι στη στήριξη των πανηγυριών μας»

Ορισμένες αποφάσεις μοιάζουν μικρές. Μέχρι να καταλάβεις τι πραγματικά σημαίνουν.

Η απαγόρευση των ψησταριών στα πανηγύρια και η επιβολή επαγγελματικού catering δεν είναι απλώς ένα μέτρο υγειονομικής συμμόρφωσης. Είναι ένα ακόμα βήμα στον μαρασμό της τοπικής ζωής...στην εξάλειψη της αυθεντικής, λαϊκής συμμετοχής...στην εμπορευματοποίηση της παράδοσης.

Μα πώς ορίζεται η ασφάλεια όταν χάνεται η ψυχή της γιορτής;

Ποιος προστατεύεται όταν αποκλείεται ο εθελοντής και κυριαρχεί το συμφέρον του ισχυρού;

Ποιος θα σταθεί δίπλα στους συλλόγους των χωριών, που εδώ και δεκαετίες με προσωπικό κόπο, μεράκι και αγάπη, κρατούν ζωντανές τις πλατείες του καλοκαιριού;

Και τελικά, πού είναι οι φωνές που πρέπει να ακουστούν;

– Άραγε ποια είναι η θέση των βουλευτών που κάθε καλοκαίρι φωτογραφίζονται με χαμόγελα από πανηγύρι σε πανηγύρι;

– Ποια είναι η στάση των δημάρχων και των τοπικών αρχών που κατά τα άλλα κόπτονται για την πολιτιστική κληρονομιά;

– Πώς αντιδρούν οι κοινότητες που βλέπουν τις γιορτές τους να περιορίζονται σε επιλογές για λίγους;

– Τι λένε οι φορείς πολιτισμού που ορκίζονται στην παράδοση, αλλά σωπαίνουν όταν αυτή πλήττεται;

Τα πανηγύρια δεν είναι απλώς εκδηλώσεις.

Είναι η μνήμη του χωριού, η φωνή του παρελθόντος στο παρόν και η ελπίδα του αύριο. Είναι η συμμετοχή και η συνύπαρξη, όχι μια υπηρεσία που "αγοράζεις".

Μέρες σαν κι αυτές, θυμίζουν τις πιο δύσκολες στιγμές της πανδημίας: τότε που παλεύαμε να ξεχωρίσουμε τον παραλογισμό από την απλή λογική. Τότε που το "μαζί" μπήκε σε καραντίνα και τώρα, κάποιοι φαίνεται πως θέλουν να μείνει εκεί.

Η σιωπή δεν είναι επιλογή.

Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να πάρουν θέση.

Οι εκλεγμένοι πρέπει να μιλήσουν.

Η παράδοση αξίζει υπεράσπιση, όχι διαχείριση...

#Καλό_υπόλοιπο_Κυριακής