Χορτιάτης, πρωί του Σαββάτου 2 Σεπτεμβρίου του 1944 και περίπου είκοσι φορτηγά με Γερμανούς στρατιώτες ήταν αρκετά για να σκοτώσουν 149 κατοίκους. Άλλοι εκτελούνται με πολυβόλα, άλλοι καίγονται ζωντανοί ενώ πολλές από τις γυναίκες θύματα, βιάζονται πριν δολοφονηθούν.
Κάθε σπιθαμή γης της Πατρίδας μας και μία εκατόμβη νεκρών αμάχων, παιδιών, γυναικών, ηλικιωμένων, που χτίστηκε από τη θηριωδία των γερμανών κατακτητών. Και όλα αυτά γιατί; Από την απληστία και επεκτατική λαιμαργία υπερεθνικιστικών ηγετών που επιδιώκουν τον αφανισμό άλλων εθνών; Από τον Θρησκευτικό φανατισμό; Καμιά αιτιολογία δε μπορεί να σταθεί, κανένα επιχείρημα δε μπορεί να δικαιολογήσει τη σφαγή ανθρώπου από άνθρωπο. 
Η Ελλάδα μετρά ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα γης που δεν ποτίστηκαν από το αίμα αθώων συμπατριωτών μας κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής, από Γερμανούς, Βούλγαρους και Ιταλούς. Και δυστυχώς, σήμερα, 70 και πλέον χρόνια «ειρήνης» στο Ευρωπαϊκό έδαφος, σε μια άλλη γειτονιά της γης πολύ κοντά σε εμάς, οι σφαγές αμάχων συνεχίζονται. Οι εθνικές και θρησκευτικές εκκαθαρίσεις βάφουν το μπλε της Μεσογείου κόκκινο, με το αίμα παιδιών-θυμάτων της απανθρωπιάς μας.
71 χρόνια μετά, ξανά γιατί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου