Θέλω να σταθώ σε μερικές σκέψεις που έχω εδώ και αρκετά χρόνια σχετικά με αυτή τη σπουδαία γη. Είχα την ευλογία και την τύχη να σπουδάσω στην Κομοτηνή και να γυρίσω σχεδόν όλη τη Θράκη, ακόμη και χωριά κυριολεκτικά στην άκρη της χώρας. Λέω ευλογία, γιατί είμαι μερικώς Θραξ στην καταγωγή και θα με συντροφεύει πάντοτε το όνομα του παππού μου και οι ιστορίες που του έλεγε ο δικός του ο παππούς, που έζησε όλα εκείνα τα γεγονότα στις αρχές του 20ου αιώνα που μας σημάδεψαν. Περπατώντας αυτά τα μέρη, κάποιος πιστεύει ότι ο χρόνος έχει σταματήσει. Δεν θα αναφερθώ στα γνωστά μείζονα ζητήματα, είναι νομίζω αυτονόητη η στάση όλων μας. Ο αέναος αγώνας αυτών των ανθρώπων που εδώ και 100 χρόνια δεν σταμάτησαν να υπερασπίζονται τη γη των προγόνων τους μιλάει από μόνος του. Αν λοιπόν το ελληνικό κράτος πρέπει να σκύψει πάνω από μια περιοχή, σίγουρα είναι αυτή. Είναι λυπηρό το ότι γνωρίζουμε ελάχιστα για την ιστορία αυτού του πανάρχαιου τόπου. Είναι ακόμη πιο λυπηρό το ότι τη 14η Μαΐου, δεν τη διδάχτηκαν ποτέ οι περισσότεροι Έλληνες. Γιατί τον φυσικό πλούτο που θα συναντήσει κάποιος σε αυτή τη γωνία της Ελλάδας, σε λίγα μέρη θα το βρει. Σε αυτή τη γη του Ορφέως, του Δημοκρίτου και του Καραθεοδωρή, πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά, για να μην πάει χαμένο το αίμα όλων αυτών των ανθρώπων. Να διδάσκεται στα σχολεία, αυτά που βίωσε η Θράκη ανά τους αιώνες. Η 14η Μαΐου να γίνει γνωστή σε όλη την χώρα γιατί είναι η μέρα, που δικαιώθηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων. Είμαι σίγουρος πως όλοι αυτοί που πέρασαν από τις εκεί σχολές ή τα στρατόπεδα, σίγουρα θυμούνται με αγάπη τα μέρη αυτά, ακόμη κι αν όλες οι μέρες δεν ήταν τόσο εύκολες.
Να μην ξεχνάμε λοιπόν ότι η Θράκη είναι Ελλάδα, να μην ξεχνάμε γενικώς τη Θράκη αλλά και κάθε ακριτική γωνία της Ελλάδος. Χρόνια Πολλά Θράκη, Χρόνια Πολλά Ελλάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου